Nadorts.

Nadorst. 

Zo’n lekker broodje met witte worst 

dat smaakt mij het best met de broodkorst 

wat braadvet erop 

voor mij is dat tiptop 

maar dat geeft je nadien wel veel nadorst. 

© Marcel.

Benen.

 Benen.

Als de voldoening is verdwenen 

voel je ’t van je kop tot je tenen  

troost waar je op hoopt 

dat geeft je dan een boost 

maar toch stap je met loodzware benen. 

© Marcel.

Relatie.

Relatie.

Een muzikale conversatie 

is altijd een moment van gratie 

als je hem hoort 

mij dat niet stoort 

met Chopin, heb ‘k een fijne relatie.  

© Marcel;

Pit.

Pit.

Ik laat de Y zitten waar ze zit 

een typefout die is er zwart-op-wit 

doch ik vind ze niet 

zeg ‘t me als je ze ziet £

want de Y is een letter met veel pit.  

© Marcel.

Zijde.

Zijde.

Wispelturige jaargetijde

het bos lijkt als een bloemenweide

kleurrijk overhoop

waar ik zacht over loop

die bladeren met gevlamde zijde. 

© Marcel.

Dagen.

Dagen.

Treurende mensen wil ik schragen

als ’t kan hun verlies helpen dragen

over nadenken     

een toekomst schenken

‘t houvast aan die eindeloze dagen.

© Marcel.

Eigenheid.

Eigenheid.

Het x teken is voor elk gelijk

ze mooi schrijven dat is wenselijk

je tekent een x

in al je limericks

hoe je ze schrijft verraad je eigenheid.

© Marcel.

Liefdadigheid.

Liefdadigheid.

Met diepgang en oppervlakkigheid

noodzaak de vader van handigheid

voor de aardigheid

voor de gezelligheid

geduld is het merg van liefdadigheid.

© Marcel.

Plagen.

 Plagen.

Doorheen de mistige herfstdagen

waarover ik niemand hoor klagen

het groen dat verdwijnt

de zon die minder schijnt

en dat zeg ik dan soms om te plagen.

© Marcel.

Hoest.

Hoest.

Het wassende water woelde woest

dat deed het zo omdat het zo moest

het ging wild te keer

maar ik wou dat niet meer

en werd wakker door een kuchende hoest.

© Marcel.

Citadel.

 Citadel.

En al schittert de herfst nog zo fel

die kleurenschakering lust ik wel

en zie je het niet

het is een groot gebied

’t is goed te zien vanop de citadel.

© Marcel.